- pognębić
- глаг.• притеснить
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pognębić
Смотреть что такое "pognębić" в других словарях:
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
pognębiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pognębiaćam, pognębiaća, pognębiaćają, pognębiaćany {{/stl 8}}– pognębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pognębiaćbię, pognębiaćbi, pognębiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} niszczyć kogoś materialnie lub moralnie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponękać — dk I, ponękaćam, ponękaćasz, ponękaćają, ponękaćaj, ponękaćał, ponękaćany 1. «spędzić jakiś czas na nękaniu, dręczeniu kogoś» Ponękać kogoś pogróżkami. 2. daw. «pognębić, pokonać kogoś, coś» … Słownik języka polskiego
przerobić — dk VIa, przerobićbię, przerobićbisz, przerobićrób, przerobićbił, przerobićbiony przerabiać ndk I, przerobićam, przerobićasz, przerobićają, przerobićaj, przerobićał, przerobićany 1. «opracować coś powtórnie, zmienić kształt, formę czegoś… … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
przycisnąć — dk Va, przycisnąćnę, przycisnąćciśniesz, przycisnąćciśnij, przycisnąćnął, przycisnąćnęła, przycisnąćnęli, przycisnąćciśnięty, przycisnąćnąwszy przyciskać ndk I, przycisnąćam, przycisnąćasz, przycisnąćają, przycisnąćaj, przycisnąćał, przycisnąćany … Słownik języka polskiego
szaro — przysłów. od szary (zwykle w zn. 1, 3 i 4) a) w zn. 1: Pomalować coś na szaro. ◊ pot. Zrobić kogoś na szaro «całkowicie kogoś pognębić, zawstydzić, wprawić w kłopotliwą sytuację» b) w zn. 3: Szaro upływają dni. c) w zn. 4: Na dworze było dziś… … Słownik języka polskiego
uciemiężyć — dk VIb, uciemiężyćżę, uciemiężyćżysz, uciemiężyćmięż, uciemiężyćżył, uciemiężyćżony uciemiężać ndk I, uciemiężyćam, uciemiężyćasz, uciemiężyćają, uciemiężyćaj, uciemiężyćał, uciemiężyćany, przestarz. «zastosować represje, ucisk, nałożyć ciężary;… … Słownik języka polskiego
zdeptać — dk IX, zdeptaćpczę (zdeptaćpcę), zdeptaćpczesz (zdeptaćpcesz), zdepcz, zdeptaćał, zdeptaćany 1. «depcząc, chodząc zgnieść, zniszczyć; stratować, podeptać» Zdeptać trawnik. Zdeptane grządki. ◊ pot. Niech to kaczki zdepczą, bodaj cię kaczki… … Słownik języka polskiego
zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
